sonra durmaktan sıkıldığım kapı eşiğinden çıkıp plastik sandalyeleri
gıcırdatarak dikkatni çekmeye çalıştım..
sırtımı dönüp oturdum.
arka balkona doğru kaçamak bir bakış fırlattım.
hayır.hala benim farkımda diildi!
bir hışım kalkıp gittim yukarı kata boya kalemlerimi almaya çıktım.rengarenk 24 'lü monami pastel boyalarımı ve resim defterimi aldım.merdivenlerden koşa koşa indim.
balkona çıktım küt die attım masanın üzerine ekipmanlarımı.dönüp baktı.ilk kez!balkon demirlerinden bana bakıyordu işte!
gülümsedim.dudağını büktü.selaaaam dedim.ufladı.resim yapalım mı dedim.ses çıkarmadı tam içeri giricektim ki ah evet! koşa koşa geliyordu.merdivenlerin başında durup bana muzur bir gülümsemeyle baktı.trabzanlardan tutunarak basamakları yalpayarak çıktı.
yanıma oturdu.küçük ellerini ellerimin üzerine koydu.
ben üçgen çizemiyorum dedi.ben biliyorum dedim omzunu silkti.elini tuttum birlikte üçgen çizdik.iki saat o balkonda öylece...hatta evler çiçekler bulutlar ve okula giden küçük kız çizdik.altına da kocaman DENİZ yazdık.küçük aşkımın adını....
giderken yanağıma minik bir öpücük yapıştırdı elimi sıkı sıkı tutup hoşçakal arkadaşım dedi.yaptığımız resme mutlulukla bakıp yarın görüşürz dedim
ertesi gün yaşıtlarıyla oynadı yine.bir ara içeri girdi.geri çıktığında arkadaşlarının hiç biri yoktu.bir köşeden onu izledim.ağlamaklı oldu, beni görünce içeri koştu.açık pencereden sesini duyabiliyordum.
anneanneeee beni bırakıp gitmişler hiç arkadaşım yok
denizcim dünki arkadaşın var ya hani resim çizmiştiniz
o benim arkadaşım diil!
aa neden?
arkadaşlar birbirleriyle oyun oynar!o benimle saklambaç oynamıyooooo sadece resim çizdik!
işte o an sükut-u hayale uğradım!sadece resim çizmişiz!.yahu 5 yaşındaki bir çocuk tarafından bile nasıl terkedilebiliyorum!halbuki ben gayet mesud idim!
ps: sevgili dostum Yusuf "neden yazıyoruz" sorusunu anlamlandırdı.çünkü anlatıcak hikayelerimiz varmış!
iyi haftasonları!
buda Nüve'nin favori şarkısı=) benden Deniz'e gelsin=)=)
